آناتومی اسکن

جمعه 21 نوامبر 2014. از خواب که بیدار شدم پر از استرس بودم. البته هیجان مخلوط با استرس. اون روز باید میرفتم برای آناتومی اسکن. روزی که همه ی قسمتهای پسته ی ما رو چک میکنن که میفهمیم که این گل ما چطوری داره بزرگ میشه و اوضاع چطوره. از طرفی هم قرار بود جفت رو چک کنن و ببینن مشکلش برطرف شده یا نه؟

وقت سونوگرافی ساعت 3:30 بود و من از صبح سرکار بودم ولی نمیتونستم کار کنم! بالاخره ساعت 2:45 رفتم دنبال مامان جان که دو هفته ای بود خونه ی ما  بودن تا باهم بریم سونو.

از اونجاییکه مشکل جفت کامل برطرف شده بود فکر کنم که ایشالا اگر مشکلی پیش نیاد آخرین باری بود که گل پسرمون رو دیدیم. دفعه ی بعدی دیگه احتمالا خودش رو خواهیم دید!

طبق این سونو همه چیز خوب بود. پسرمون یک هفته بزرگتر از سنش بود. همه ی قسمتهای بدنش رو نشونمون داد. انگشتهای دست و پاش رو یکی یکی شمرد برامون. چندتا عکس خوشگل هم گرفت که برامون بریزه روی یو اس بی. حتی دو تا عکس سه بعدی هم برامون گرفت که به بابای پسته نشون بدیم!

بعد از اینکه همه چیز خوب پیش رفت، خیالم خیلی راحت شد و یه نفس خیلی راحتی کشیدم. رفتیم دنبال آقای پدر و مامان رو رسوندیم که برگردن ونکوور و بعد سه نفری با جناب پسته رفتیم جشن گرفتیم! اول یه شام خوشمزه خوردیم و بعد هم رفتیم سینما! یه سر هم به یه فروشگاه لباس نوزاد زدیم و چند دست لباس خوشگل برای پسرمون خریدیم.

امیدوارم که بقیه ی این بارداری راحتتر پیش بره!